Przyznam że, o szpinaku nie potrafię pisać bez emocji, jest to bowiem od wielu lat moje ulubione warzywo i oby mi już tak zostało. W stołówkach przedszkolnych zawsze był serwowany w formie bezpłciowej brei, czym skutecznie wszystkich do siebie zraził.
Odkryłam go na nowo dopiero w moim "vege" rozdziale życia i z chęcią codziennie gościłabym na moim stole. Przepisów na jego przygotowanie jest całe mnóstwo, co cieszy i napawa nadzieją, że do lamusa przejdzie jedyny do tej pory i preferowany wśród naszych rodaków, szpinak z zasmażką, brrrrrrr
A więc konkrety:
Szpinak pochodzi z terenów dawnej Persji, gdzie był uprawiany już przed dwoma tysiącami lat. Do Europy została sprowadzony najprawdopodobniej przez Arabów, którzy uprawiali go w Hiszpanii w IX wieku. Rozpowszechnienie uprawy nastąpiło jednak dopiero w XVI wieku, jednak ówcześni europejczycy nie przepadali za nim zbytnio jedynie Amerykanom przypadł do gustu po drugiej wojnie światowej.
Niewiele więcej o nim wiadomo, oprócz tego że poza intensywną zieloną barwą, szpinak występuje w nie mniej barwnych gatunkach, o nazwach m in.: Gaudry, Matador Ciemnozielony i Król Danii :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz